ครั้งหนึ่งในชีวิตที่หลาย ๆ คนอยากไปท่องเที่ยวที่ภูกระดึง บางคนเล่าว่าเหนื่อยมาก บางคนที่เป็นแฟนกันต้องเลิกกันเพราะไปภูกระดึง บางคนประทับใจ บางคนขอไปแค่ครั้งเดียวพอ ที่เขาว่าเหนื่อยมากเหนื่อยขนาดไหน ขอไปพิสูจน์ด้วยตัวเอง
เหนื่อยยากลำบากแค่ไหน มุ่งมั่นไปให้ถึง ชื่นชมธรรมชาติที่หาได้จากที่นี่ที่เดียว
ไปภูกระดึงอย่างน้อยเสื้อผ้ารองเท้าน่าจะต้องพร้อม ถ้าไปหน้าหนาวต้องเตรียมเสื้อผ้าหนา ๆ รองเท้าผ้าใบ ขึ้นภูกระดึงระยะทางประมาณ 9 กม. เดินเท้ากว่าจะถึงตามเส้นทางจุดแรกเรียกว่า ซำแฮก ก็เหนื่อยสมชื่อ แต่กว่าจะถึงยังมีอีกหลายซำ การเดินขึ้นก็จะมีคนเดินลง จะคอยบอกว่าใกล้ถึงแล้ว ๆ รู้สึกว่าใกล้ถึงแต่ไม่ถึงสักที ยิ่งใกล้ยิ่งเหนื่อยเพราะก่อนจะถึงเป็นช่วงที่ชันต้องปีนหิน ในใจคิดว่ามาทำไม เหนื่อยกว่าที่คิดมาก ๆ ขึ้นไปถึงสิ่งที่ขาดไม่ได้ต้องไปถ่ายรูปจุดสำคัญ คือป้าย เราคือผู้พิชิตภูกระดึง 1,288 เมตร จากระดับน้ำทะเล ภูมิใจสุด ๆ ขึ้นไปถึงจะเป็นที่ราบ ยิ่งกว่านั้นไปถึงแล้วก็ต้องเดินเที่ยวไปดูพระอาทิตย์ขึ้น พระอาทิตย์ตก ไปดูน้ำตก วัน ๆ หนึ่งเดินประมาณ 15 กม. หลังจากขึ้นเขามาได้เดินทางราบเป็นเรื่องง่ายไปเลย การท่องเที่ยวแต่ละวันต้องตื่นแต่เช้ามืดไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่น พระอาทิตย์ตกที่ผาหล่มสัก ผาหล่มสักเป็นจุดหนึ่งที่ต้องนั่งถ่ายรูป ถ้าไม่ไปถือว่าไปไม่ถึงภูกระดึง ขากลับต้องรีบเดินให้ถึงที่พักเพราะมืดต้องใช้ไฟฉายส่อง วันต่อมาบอกกับเพื่อนว่าเช้าขอไม่ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น เพื่อนก็อยากจะรักเพื่อนขึ้นมาบอกว่า ถ้าไม่ไปก็จะไม่ไปทั้งกลุ่ม เดินไปไหนก็เลยต้องไปด้วยกัน ที่เที่ยวก็จะมีน้ำตกที่ทุกคนน่าจะต้องไปคือน้ำตกวังกวางเป็นคนเดียวที่โดนทากกัด เป็นครั้งแรกที่เห็นตัวทาก มีน้ำตกอีกหลายที่ ผาหลายผา สระอโนดาตเป็นอีกที่หนึ่งที่ทุกคนจะต้องไป ที่นั่นเจอคู่รักคู่หนึ่งทะเลาะกัน ไม่รู้ว่าจะเลิกกันหรือเปล่าแต่เป็นอย่างที่หลายคนเล่าให้ฟังว่าหลายคู่เลิกกันที่ภูกระดึงเพราะความเหนื่อยความลำบาก
อีกเหตุการณ์หนึ่งที่จำได้ไม่ลืม เดินเข้าไปเที่ยวในป่าปิด เพื่อนบอกว่าปกติจะไม่เปิดให้เข้า ป่าครึ้มมากมีต้นไม้ใหญ่ล้มขวางทางเดินในหลายจุดต้องปีนข้าม ได้ยินเสียงสัตว์ป่า ตกใจกลัวมาก เห็นลิง เห็นไก่ป่า กลัวที่สุดในชีวิต ทุกคนเงียบสนิท กลัวมืดก่อนจะเดินออกไป ทำยังไงถ้าหลงป่า แล้วสัตว์มีอะไรบ้าง จินตนาการอีกหลายอย่าง บรรยากาศเงียบได้ยินเสียงสัตว์เป็นระยะ ๆ เหมือนระยะทางไกลรู้สึกยาวนานมาก พอออกมาได้รู้สึกโล่งทุกอย่าง ทุกอย่างที่คิดว่าลำบากไม่ลำบากอีกต่อไป
ทุกความยากลำบาก กลายเป็นความง่ายสบาย ประสบการณ์ที่คุ้มค่าไม่มีวันลืม
เห็นพระอาทิตย์ขึ้นพระอาทิตย์ตกก็อดคิดถึงภูกระดึงไม่ได้ เราเห็นพระอาทิตย์เหมือนกันแต่ประสบการณ์หลายอย่างรอบตัวบนภูกระดึง หาไม่ได้อีกแล้ว ทั้งความเหนื่อย ความกลัว คนที่รักกันเลิกกัน คนที่รักกันเพิ่มมากขึ้นจากการช่วยเหลือกัน จากที่เคยคิดว่าสิ่งนี้ลำบาก ก็ไม่ได้คิดว่าลำบาก หรือความกลัวที่เคยกลัวก็ไม่กลัวอีกต่อไป ทุกอย่างที่เกิดขึ้นถือว่าเป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่าไม่มีวันลืม
