การได้ออกไปเดินทาง ก้าวออกจากที่ ๆ เคยอยู่ ได้ไปพบเจออะไรใหม่ ๆ มันเหมือนกับการได้ไปค้นหาอะไรบางอย่าง ที่อาจจะเติมเต็มในสิ่งที่ขาดหายหรือโหยหายอยู่ ได้ออกไปสูดอากาศในสถานที่ที่แตกต่างจากที่เราได้เคยใช้ชีวิตประจำวันอยู่ที่เดิม ๆ มันเป็นการเติมวิตามินให้กับชีวิต เป็นวิตามินที่หาไม่ได้จากอาหารที่เราทาน หรือจากน้ำที่เราดื่มลงไป แต่มันเป็นวิตามินที่เติมลงไปในหัวใจ ให้เราได้สดชื่น วิตามินนี้ ไม่จำเป็นต้องหาซื้อด้วยเงินตรา ไม่มีราคา เพียงแค่เราออกเดินทาง

จิตใจที่ร่าเริง เป็นยาวิเศษ

คนหลาย ๆ คน อาจจะได้ยินได้ฟังประโยคนี้มาบ้างแล้ว “จิตใจที่ร่าเริง เป็นยาวิเศษ” ดูเหมือนเป็นคำพูดเลื่อนลอย หรือฟังผ่าน ๆ โดยไม่คิดอะไร แต่ความหมายของประโยคนี้มีความลึกซึ้ง และเป็นจริง การที่เรามีความสุขกับทุกสิ่งที่อยู่รอบๆ ของตัวเราเอง การที่เราได้ออกไปพบปะผู้คน หรือออกไปเจอสถานที่ใหม่ ๆ ที่เราไม่เคยได้ไป มันมีความรู้สึกตื่นเต้น แปลกตา แปลกใจ กับสิ่งที่เราไม่เคยได้เห็น หรือแม้กระทั่งเราจะเคยได้เห็นเพียงแค่รูปถ่าย แต่พอเราได้ไปสัมผัสกับสถานที่นั้นจริง ๆ ด้วยตัวเอง มันรู้สึกพิเศษ สดชื่น หัวใจของเรารู้สึกว่าเต้นแรงขึ้น สมองมีความตื่นตัว แล้วร่างกายจิตใจของเราก็ประมวลผลได้ว่า นี้แหล่ะ มันก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง ที่บางทีเราอาจจะไม่มีทุนทรัพย์เยอะพอที่จะข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงต่างประเทศ เราแค่ได้ออกไปสถานที่ที่หนึ่ง ที่ไม่ต้องอุดอู้อยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยม หรือบ้านที่มีพื้นที่ล้อมรอบด้วยรั้ว แต่เราสามารถที่จะหาความสุขให้ตัวเอง วิตามินที่อัดเข้าไปในหัวใจของเรา นั่นก็คือการแค่ออกไปเที่ยวแค่นั้นเอง

จะไปเที่ยวที่ไหนละ ที่เรียกว่าวิตามินที่มีประโยชน์

ความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่ถ้าพูดถึงว่า “มีประโยชน์” นั่นหมายความว่าสถานที่ที่เราเลือกจะไปนั้น มันให้ความสุขจริง ๆ กับเรา ไม่ใช่สถานที่ที่เราไปแล้ว เป็นแค่ที่ระบายอารมณ์แค่ชั่วครั้งชั่วคราว แต่เป็นสถานที่ให้ความประทับใจ ให้ความรู้สึกนึกถึง เมื่อได้กลับมาแล้ว เป็นสิ่งที่น่าจดจำ และนำไปบอกต่อ ๆ หรือแนะนำให้กับคนอื่น ๆ ได้อีก สามารถที่จะคุยโม้โอ้อวดให้กับเพื่อน ๆ นำมาเขียนเป็นเรื่องราวได้ และกลับมามีรอยยิ้มหลังจากไปสถานที่นั้นแล้ว

วิตามิน จากการได้ท่องเที่ยว เปรียบเทียบจากสิ่งที่มองเห็นไม่ได้ด้วยตา คือความอิ่มเอมใจ ความสุขล้นในหัวใจ ความเหนื่อยล้ามันหายไป หัวใจรู้สึกสดชื่น เส้นเลือดได้สูบฉีดอย่างเต็มที่ แต่สิ่งที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาและการกระทำนั่นก็คือ ภาพถ่ายที่อยู่ในโทรศัพท์หรือในกล้องว่ามีจำนวนกี่ภาพ เราสถานที่นั้น เราประทับใจและชอบมาก ๆ รูปในกล้องของเราจะมีเยอะมาก และอีกอย่างก็คือของที่ระลึกจากสถานที่นั้น ๆ ได้เก็บเอามาไว้ด้วย